14. Ach, co to był za ślub :)

Nie odzywałam się cały tydzień bo byłam bardzo zajęta :)

Dziś misja została wypełniona więc zdaję relację :P

Otóż dziś o godz. 17.00 w małym uroczym kościółku w Komorowie sakramentalne "TAK" powiedziała swemu wybrankowi nasza blogowa koleżanka BEBEZET !

I ja tam byłam i powiem Wam, że uroczystość była bardzo wzruszająca,

a Panna Młoda wyglądała przepięknie

Cały ten tydzień zszedł mi na przygotowywaniu prezentu dla Beatki, a nawet mniej bo dwa dni zleciały na szukaniu pomysłu...  Oczywistym było, że dla osoby z naszego robótkowego świata wypada podarować  własnoręcznie zrobiony prezent... A ponieważ ja oprócz haftowania potrafię robić jedynie frywolitki (trochę), a jakoś mi się obiło o uszy na naszym realnym spotkaniu, że Beatka w koronkach nie gustuje, tak więc zostały jedynie xxx...

Muszę przyznać, że haftowałam ten obrazek z duszą na ramieniu bo Beatka ma tak wiele koleżanek w blogowym świecie, że obawiałam się, że zostanie wręcz zasypana pamiątkami ślubnymi :)))))))) Mam jednak cichą nadzieję, że nie dostanie identycznej :P

5 dni to naprawdę mało na haftowanie, tak więc wybrałam dość łatwy monochromatyczny wzór.

Miało być łatwo i szybko coby bez stresu skończyć i może by było ...gdyby nie moje modyfikacje...

Po pierwsze uznałam, że wzór będzie wyglądał "szlachetniej" wyhaftowany na płótnie, na którym nie byłam w stanie narysować kratek, ani nawet policzyć niteczek, w związku z tym pracę rozpoczynałam 3 razy bo okazywało się, że nie zmieściłby się na tym kawałku, którym dysponowałam :P

Po drugie wymyśliłam sobie, że kwiecie ładniej będzie się prezentowało zrobione french knotami niż zwykłymi krzyżykami... Co ja się przy nich namordowałam to moje, a jak widzicie sporo ich jest... To już nawet nie chodziło o to, że nie mam wprawy (faktycznie robiłam french knoty drugi raz w życiu), ale płótno było tak luźno tkane, że mimo że nitkę wkłuwałam przepisowo o 1-2 nitki dalej to te węzełki jak zaczarowane przełaziły pod spód materiału, wrr... No, ale ja uparta sztuka jestem i w końcu je zmęczyłam :P

Po trzecie wydawało mi się, że ściegi konturowe lepiej będą wyglądać zrobione muliną metalizowaną, ja zrobiłam srebrną bo tylko taką miałam .... i znowu zonk - na białej mulinie nie było w ogóle wiać tej jednej srebrnej niteczki! Więc znowu prucie, choć było to jakieś 1,5 godz. przed ślubem... Na szczęście mąż pomógł mi w oprawie, a ja w tym czasie mogłam przygotować się do wyjścia - a prezent był gotowy na ostatnią chwile...

Wyglądał tak:

I jeszcze kilka zbliżeń, choć tutaj to akurat nie jestem mistrzynią w robieniu zdjęć :P

A tutaj obrazek już oprawiony :)

Celowo wybrałam ramkę z surowego drewna bo raz miało być skromnie i elegancko, a dwa (najważniejsze) taką rameczkę Beatka będzie mogła dowolnie udekorować czy przemalować dopasowując do wystroju wnętrza.

Z ostatecznego efektu jestem bardzo zadowolona i musze wam powiedzieć w tajemnicy, że to naprawdę tak wyglądało bo przed kościołem czekała na państwa młodych taka oto kareta :))))