23. Nasze małe święto :)

Dziś był dla nas szczególny dzień bo 3 latka skończył nasz ukochany synek Dominiś :)))

Był tort, byli goście: przyjechały babcie, ciocie, wujkowie - jednym słowem była mała imprezka:)

A mały jubilat wyglądał tak:

(na pierwszym zdjęciu z mamą :)

Imprezka była bardzo udana, jubilat szczęśliwy i zadowolony z prezentów, które choć trochę osłodziły mu smak lekarstw bo od 4 dni siedzimy w domu z infekcją gardła :(

Tylko ja jak zwykle w takich chwilach czułam oprócz szczęścia ten sam ścisk gardła i żołądka co 3 lata temu... Minęło już tyle czasu, ale do końca życia będę pamiętać ten strach, przerażenie, bezsilność, które towarzyszyło mi przy narodzinach Dominika, kiedy po kilku godzinach skurczy porodowych dostałam strasznego krwotoku, tętno dziecka zaczęło zanikać, okazało się, że odkleiło mi się łożysko. Wtedy jak spod ziemi wyrósł cały sztab cudownych lekarzy ze szpitala św. Zofii, biegiem przewieziono mnie na salę operacyjną, skąd po kilku minutach lekarze wybiegli z jakimś zawiniątkiem. Nie zobaczyłam go nawet na chwilę - nie było czasu. Najgorsza była ta noc - najdłuższa noc w moim życiu, kiedy wszystko się ważyło, a ja zagryzając paznokcie do krwi czekałam na jakąkolwiek wiadomość...

DZIĘKUJĘ CI PANIE BOŻE, ŻE MI GO ODDAŁEŚ... WIESZ, ŻE NIE PRZEŻYŁABYM DRUGIEJ STRATY............